(d)alıntı


                                                                               

   Bana kitap kurdu boş hayaller

kumkuması hayatın cılız gölgesi
gibi sıfatlar yakıştırılabilir

şovalye romanları okuya okuya kendini
şovalye sanan don kişota benzetebilirsiniz beni
yalnız onunla bir fark var aramda
ben kendimi don kişot sanıyorum
kitaplardan yaşantılarım için
yararlanamadığımı ve kendimi bir 
biçime sokamadığımı da 
yüzüme vurabilirsiniz

ne yapabilirim kitap okumakla manavın
beni aldatmasına engel olamıyorum 
bir türlü manava inanmadığım halde
beni aldatıyor namussuz 
ya inandığım dostlarımın beni
aldatmasını önlemek büsbütün imkansız bu
dostlarım alay ediyor benimle
bu çocuğun sonu ne olacak diyorlar 
hiç olmazsa kitaplardan
kitap çıkarmalıymışım
bunu da yapamıyorum yazamıyorum 
kitapları işimde kullanılacak bir mal
gibi göremiyorum kapılıyorum onlara
belki kitaplarda onlara karşı gösterdiğim
aşırı ciddiyetimle alay ediyordur 
biliyorum kitaplar da
beni adamdan saymıyorlar 
fahişelerin onlara barlarda para yediren
tüccarları küçümsemesi gibi hor görüyorlar beni
bütün bunları düşündükçe
daha da tersleşiyorum kendime 
daha çok zararım dokunuyor benimle
alay edenlerin gözünde daha da küçülüyorum 
duvarlar duvarlar var çevremde halsiz
kalıncıya kadar başımı vuruyorum onlara

Tutunamayanlar/ Oğuz Atay