2 1:
-
etrafa bakıyorum ,ağaçlara, masmavi GÖKYÜZÜNE.hayatımın bir parçasının kaldığı yere. Eksik olan bir parçayı daha buluyorum .Sonra aklıma düşüyor sadece GÜLÜMSÜYORUM
-
10 Haziran 2010 22:28
-
Küçüklüğümüzde en büyük sorunumuz, oynadığımız topun sahibinin topunu alıp eve gitmesiydi. Sokakta topsuz kalmakla başladı bizim yalnızlığımız. Ardından yavaş yavaş büyüdükçe eksiklikler, yarım kalmışlıklar ve başka renk acılar girdi hayatlarımıza. Kimi gökyüzü kadar mavi, kimi bir ardıç kuşu kadar benekli, kimiyse bir ağaç kadar yeşil ve dalbudaklıydı. Her acı yeni bir eksik kattı hayatımıza. Fakat yine her acı yeni bir tamamlanmışlıkta bıraktı zihnimizde ki o sonsuz hatıralara. Kocaman bir yap-boz gibi şimdi bu alaca hayat. Tüm parçaları bulman ve yap-boz tamamlandığında ortaya çıkan resime bakarak gülümseyebilmen umuduyla. Şiirle ve şarapla...
-
10 Haziran 2010 23:56
